Student Računarskog fakulteta Veselin Marković je 12. jula 2021. godine odbranio diplomski rad na temu „4G mobilne mreže četvrte generacije“ pred komisijom koju su činili mentor, dr Desimir Vučić i član, dr Selena Vukotić.
„Tehnologije koje se smatraju pretečama (i prvim verzijama) 4G su WiMAX – prvi put implementirana u Južnoj Koreji 2006. godine i LTE (Long Term Evolution) – prvi put implementirana u Oslu, Norveška i Stokholmu, Švedska 2009. godine. Iako je WiMAX predstavljen tržištu značajno pre LTE – pritom obećavajući i veće brzine prenosa – LTE je predstavljao evoluciju postojećih 3G tehnologija (GSM i), dok je WiMAX bila potpuno nova i odvojena tehnologija. Do 2009. godine većina mobilnih operatera se, usled veće ekonomske opravdanosti, opredelila se za LTE kao tehnologiju na kojoj će graditi svoje 4G mreže. Verzija 2.1 WiMAX standarda, objavljena 2011. godine, omogućavala je provajderima koji su koristili WiMAX standard lak prelazak na LTE, nakon čega do kraja decenije dolazi do postepenog gašenja WiMAX-a kao zasebnog standarda, dok LTE postaje sinonim za 4G („4G LTE“).“ – navedeno je u uvodu.
U zaključku svog rada, Veselin je istakao sledeće: „ITU, Međunarodna telekomunikaciona unija, započela je rad na razvoju pete generacije mobilnih mreža početkom 2012. godine formiranjem ITU-R Radne grupe 5D (Working Party 5D, WP 5D), koja je kao početni zadatak imala sprovođenje dve studije: (1) studija o „IMT Viziji za 2020. i dalje“ (IMT Vision for 2020 and beyond) i (2) studija o budućim tehnološkim trendovima vezanim za zemaljske IMT sisteme. Sredinom 2015. godine ITU-R započinje rad na standardu IMT-2020, ITU standardu za mreže pete generacije. Finalna verzija ovog standarda je, nakon pet i po godina rada, objavljena u februaru 2021.“