Studentkinja Ivana Slavković odbranila je diplomski rad na temu „Roboti u medicini“

Studentkinja Računarskog fakulteta Ivana Slavković je u četvrtak, 14. decembra 2023. godine odbranila diplomski rad na temu Roboti u medicini pred komisijom koju su činili mentor dr Jelena Vasiljević i član dr Nemanja Radosavljević.

U uvodu svog rada Ivana je istakla sledeće:

Zahvaljujući svojoj preciznosti i neosetljivosti na umor robot može značajno pomoći pri izvođenju posebno delikatnih operativnih zahvata. Uporedo s razvojem komunikacijskih tehnologija napreduju telemedicina i telehirurgija za medicinsku dijagnostiku, lečenje bolesnika i prenos podataka. Tako stručnjaci na drugom kraju sveta pomažu u rešavanju određenog problema, što je mnogo brže nego da bolesnik putuje. Telehirurgija, kao deo telemedicine razvila se zahvaljujući laparoskopiji u kojoj hirurg ne gleda direktno u operacijsko polje, već na TV-monitor. Tako se digitalna slika može preneti u stvarnom vremenu na bilo koje mesto u svetu. Operater se može konsultovati sa drugim svetski priznatim stručnjacima koji nisu na mestu operacije. Primena robota u hirurgiji nastala je kako bi se prevladala ograničenja u postojećim hirurškim zahvatima. Robotika u neurohirurgiji, najsloženije je i najsofisticiranije inženjersko područje rada, zbog slojevitosti anatomske građe, visoke osetljivosti i delikatne funkcionalnosti tkiva, što zahteva precizne zahvate bez mogućnosti greške.


Uzimajući u obzir rezultate na osnovu studija u kojima su pacijenti bili podvrgnuti kako lečenju tako i rehabilitaciji i nezi možemo reći da roboti u medicini imaju široku primenu i svoje pozitivne i negativne strane. Operacije koje su vršene uz pomoć robota bile su mnogo kraće i sa smanjenom količinom krvarenja u odnosu na tradicionalne, ali nije utvrđena razlika u stopi preživelih i vremenu do kompletnog oporavka. Zbog toga su odluke o operaciji uz pomoć robota teške i moraju biti pažljivo donete. Robotička hirurgija je mnogo skupa i zato institucije koje izaberu da ih koriste treba da nadgledaju troškove i ishode kako bi maksimizovali učinak sa manjim ulaganjem. Rešenje bi bilo da robot bude što operativniji i upotrebljiviji u više svrha. Danas, neke kompanije se bave dizajniranjem robota koji bi obavljali isključivo jednu proceduru kao sto je zamena kuka ili kolena, dok druge teže izgradnji sistema koji ugradjuju veštačku inteligenciju u robote koji bi pomogli u hirurškom donošenju odluka. Rehabilitacija kao neizostavan proces kroz koji svaki pacijent mora da prodje olakšana je zahvaljujući robotima koji pružaju treninge visokog intenziteta, smanjuju opterećenje terapeuta, štede vreme i novac, a roboti u medicinskoj nezi koji umesto osoblja donose hranu, lekove, vrše dezinfekciju i pomeranje opreme pružaju zaposlenima mogućnost da se maksimalno posvete pacijentima. Iako programirani da ne prave greške, one se mogu desiti, kako robotu tako i čoveku i ne treba ih posmatrati kao ljudsku zamenu već kao odlično oružje u borbi sa mnogobrojnim bolestima današnjice. – zaključila je Ivana.

Fotografije sa odbrane dostupne su u galeriji.